|
اللهم عجل لولیک الفرج 
| ||
|
لینک دوستان
 |
سلام!اي آقاي من سلام!اي مولاي من سلام!اي اميد شبهاي تاريك انتظار!اي ستاره ي اميد شبهاي ما !شبهايي كه درونش هم رنگ شادي هست،هم غم!اما...!تمام شادي ها وغم ها با شنيدن نام مبارك شما به يك احساس مشترك تبديل مي شود .انتظار! مولاي من!از دست ما دلگيري كه نمي آيي!؟بايد هم دلگير باشي!آري!ما سركش شده ايم و بندهاي دين و شريعت را از هم گسسته ايم.به نام عاشقيم و به باطن قلبهامان سنگي تر از مرمر.آري!بايد هم دلگير باشي !دلگير از مايي كه امتت بوديم.اما خود را فراموش كرديم.و شيعه ي واقعي بودن را به افسانه ها سپرديم.قرآن را به ميل خود تفسير كرديم و هرجا را نخواستيم گفتيم كه هنوز اعتقادمان كامل نيست و عمل نكرديم.به دستور خدايمان عمل نكرديم. روسياه تر از شب بي مهتابيم!اما ميان تمام اين روسياهي ها!تمام گناهان هنوز وقتي اسم زيباي تو را مي شنويم آرزوي ديدنت را در دل مي يابيم. مولاي من بيا!اينجا همه ي گنجشكها براي تو مي خوانند.اينجا همه برگها براي تو مي ريزند!اينجا همه چيز حتي آب رودخانه ها براي تو جريان دارد.و در انتظار تو راه دريا مي پويد. مولاي من بيا!تن رنجور ما در انتظار مردن در راه تو است.مولاي من!اينجا دلها به عشق تو تند تر مي تپد.و باشنيدن نام تو چشمهايمان تر مي شود. مولاي من اينجا (مي دانم كه بيشتر از اينها مي داني!اما بگذار دل مشغولي هايم را برايت بگويم!)!مولاي من اينجا صحبت خون و گلوله است.اينجا حرف از ترسها و دلهره است.اينجا اشك براي خواستن اسباب بازي جاري نمي شود.اينجا اشك براي خواستن زندگي است.براي خواستن سايه ي پدر!براي دلهره ي شب.اينجا صحبت دستهاي كوچك و بمبهاي خوشه ايست.اينجا صحبت قتل عام دسته جمعيست.اينجا حرف سيلي عصيان نيست.اينجا سيلي خوردن رسم مسلمانيست.رسمي كه از زمان مادرتان ...!بگذريم نمي خواهم امشب دلتان را بيشتراز اين بسوزانم.اينجا شهر جنگ است.جنگ بين مسلماني و بي ديني.اينجا حرف از نژاد برتر است.اينجا شهر غريبانه مردن است.اينجا صحبت زجه ي مادران است و پيكر خونين شيرخوارگان.ادامه دهندگان راه علي اصغر! اينجا ادعاي آزادي بيان است.تا بتوان تيشه به ريشه ي مسلمانان زد.تا بتوان كاريكاتور پيامبر اسلام را كشيد.تا بتوان به قرآن توهين كرد.تا جرم نباشد دست درازي به ناموس دين.تا بتوان ننگ بي فرهنگي از دامني به دامن ديگر فرستاد.تا بتوان در انديشه هاي يك ملت دخيل شد.تا بتوان آزادي فكر را از ملتي دزديد. اينجا همه در انتظار تو هستند.تا بيايي و پرچم ظلم را به زمين بزني؛ريشه ي ظلم را بخشكاني و نهال صلح را به پا سازي! بگذار از شهر به ظاهر آرام خودمان هم بگويم. اينجا صحبت جنگ و خون نيست.گلوله سينه ي صبح را نمي شكافد.و مردم با دلهره ي بمبهاي خوشه اي سر به بالين نمي گذارند. اما اينجا حرف از فراموشي است.فراموشي نسلها .فراموشي آيينها.فراموشي دين.فراموشي شريعت.اينجا حرف از فراموشي عشق واقعيست.فراموشي خنده ي از ته دل.فراموشي اميد فردا.فراموشي رحمت خدا.فراموشي همسايه... اما با همه ي اين فراموشي ها.اينجا نيمه شعبان ،در شهر غلغله مي شود.بوي اسفند و عود سرتاسر كوچه ها را پر مي كند و سيني به دستها شربت مي دهند تا در جشن تولدت دهان شيرين كنيم.اينجا نيمه شعبانها همه بيدار مي شوند.تا بگويند هنوز شما را فراموش نكرده ايم.تا بگوييم منتظريم تا اين جشن را با خود شما شادي كنيم. مولاي من!چشم شقايق ها به راه شما مانده و خون شده.و دلهاشان از انديشه اهل زمين داغ دار است! مولاي من !ما گم شده ايم.و فقط تو مي تواني ما را بيابي!مولاي من!ما ميان دوران ها و عصرها،ميان ماشين ها،ميان كينه ها،ميان ظلم ها،ميان غمها،ميان شادي ها؛گم شده ايم.مولاي من و فقط شما مي تواني پيدايمان كنيد! مولاي من غروبهاي جمعه دلتنگ آمدنت هستند.و ما دلتنگ تريم و اگر زودتر نيايي دلهامان مانند انار رسيده مي تركد. مولاي من تو را به آبروي مادرت فاطمه (س) قسم مي دهيم زودتر بيا! زودتر بيا!
نظرات شما عزیزان: موضوعات مرتبط: برچسب‌ها: |
درباره وبلاگ  به وبلاگ من خوش آمدید |
| [ طراحی : بهترين مرجع قالب هاي فانتزي ] [ Weblog Themes By : Dokhmale-papa ] | ||
